فوگ در دو مینور (BWV 871) از مجموعه‌ی 48 پرلود و فوگ- نوشته‌ی باخِ و اجرای آقای هِلموت والچا، آهنگساز و نوازنده‌ی نابینای ارگ و هارپسیکورد که تخصص‌اش ساخته‌های دوران باروک بود و به خاطر ضبطِ کلیه‌ی آثار کیبوردیکِ یوهان سباستین باخ شناخته شده.

ایر برای سازهای زهی (نسخه ی دو ماژور)- بخشی از ارکستر سوئیت شماره ۳ باخ- اجرای ارکسترِ Cappella Istropolitana با رهبری جاروسلاو دِووراک از جمهوری چِک- سال 1989 این قطعه که در رِ ماژور نوشته شده بود، تو اواخر قرن 19، توسط آوگوست ویلهلمی بر روی دو ماژور بازنویسی شد. ویلهلمی مدرس و نوازنده‌ی ویلنِ اهل آلمان بود. فرانتس لیست با دیدنِ نحوه‌ی ویولن‌ نوازیش، اون را پیشِ فردیناند داویت، رهبر ارکستر، آهنگساز و مدرس موسیقی فرستاد توی توصیه‌نامه‌اش نوشت: اجازه دهید پاگانینیِ آینده را حضورتان معرفی کنم!

بخشی از ویولن کنسرتوی باخ، BWV 1041 -اجرای ارکستر فیلارمونیک برلین با رهبری هِربِرت فون کارایان.

سوئیت ویولنسلِ شماره‌ی یکِ باخ . سکوت میکنم...