به سونات ویلن سل شماره‌ی 1 از اَلِساندرو اِسکارلاتی، آهنگساز ایتالیاییِ دوران باروک و پدرِ دومنیکو اسکارلاتی گوش کنیم. 300 سالِ پیش برای ما نوشته... اجرای آکادمی بیزانس با تک نوازی مورو وُلی و رهبریِ اتاویو دانتونه- سالِ 2009

ایر برای سازهای زهی (نسخه ی دو ماژور)- بخشی از ارکستر سوئیت شماره ۳ باخ- اجرای ارکسترِ Cappella Istropolitana با رهبری جاروسلاو دِووراک از جمهوری چِک- سال 1989 این قطعه که در رِ ماژور نوشته شده بود، تو اواخر قرن 19، توسط آوگوست ویلهلمی بر روی دو ماژور بازنویسی شد. ویلهلمی مدرس و نوازنده‌ی ویلنِ اهل آلمان بود. فرانتس لیست با دیدنِ نحوه‌ی ویولن‌ نوازیش، اون را پیشِ فردیناند داویت، رهبر ارکستر، آهنگساز و مدرس موسیقی فرستاد توی توصیه‌نامه‌اش نوشت: اجازه دهید پاگانینیِ آینده را حضورتان معرفی کنم!