اسمتانا این اثر رو در سنِ 52 سالگی و وقتی که ناشنوا بود، نوشت. 4 سازِ زهی که دورِ هم نشستند و زندگیِ اون رو در دوره‌های مختلف روایت میکنند. استفاده از ویولای سولو توی ابتدای موومان اول و موومان انتهایی، تصویرِ سوتِ درونِ گوشِ اسمتاناست که خبر از ناشنواییش می‌داده‌. در اولین اجرای خصوصیِ این اثر، آنتونین دِوُرژاک یکی از ویلنیست ها بود.