در ادامه سرکشی‌های باروک در اروپا، پاسخ‌های مختلفی علیه این سبک در گوشه کنار اروپا شکل گرفت، در مقابل جلال با شکوه کاخ‌های باروک، تزیینات اغراق‌آمیز در خانه‌های کوچک، در مقابل تجمل‌های سرکشیده و متکبرانه، فضاسازی‌های با طراوت و سرزنده و پویا، در مقابل هندسی‌های پرطمطراق قدیمی، منحنی‌های پر کش و قوس با رنگ‌های زنده در زیر عنوان رکوکو شکل گرفت که یکی از متمایزترین پاسخ‌ها به باروک بود که نهایتا تا ایجاد رمانتیسیسم نیز پیش رفت.
این سبک از دل جامعه بورژوازی رشد یافت و به سرعت سرتاسر اروپا را در سال‌های رو به پایان قرن ۱۸ در نوردید. یکی از هنرمندان برجسته رکوکو، ژان انوره نیکلاس فراگونار فرانسوری است که سال‌های متمادی به عنوان یک هنرمند در گمنامی ماند. از این هنرمند آثار درخشانی در سبک رکوکو بجا مانده است که مهم‌ترین آنها بوسه دزدیده شده و قفل است. دو اثر در سبک رکوکو که با فاصله ۹ سال از هم کشیده شده‌اند.
قفل محصول سال ۱۷۷۷ است که با رنگ روغن بر روی کرباس و در ابعاد ۹۴ در ۷۴ سانتی‌متر کشیده شده است. در این اثر دو عاشق در اتاقی، به صورت در هم تنیده قرار دارند، در حالیکه دستان مرد در حال قفل کردن درب است. فضای کلی این اثر تصویری به شهوت و هوس در عشق است که در حال رخداد یک صحنه اروتیک است. مرد که محو معشوق است بدون نگاه کردن به در، به شکلی که محو معشوق است در حال قفل کردن در است. این قفل کردن نمادی از فضاسازی برای که یک رابطه جنسی پر شعله است. پاهایی که بصورت کشیده و بر روی پنجه‌ها قرار دارند فرمی مانند ارضا دارند. زن بر روی یک پا ایستاده است، در حالیکه تعادل او با تکیه کردن بر مرد حفظ می‌شود نمادی به تکیه عاطفی معشوق به عاشق است و دستانی که یکی بر گردن مرد خیمه زده و دیگری به شکل بلا تکلیفی بدنبال کمک کردن برای قفل کردن است، تصویری از کشش و جذبه دو طرفه برای عشق‌بازی.
رنگ طلایی ردای زن، با جزییات پر پیچ و خم، پرده ابریشم و مخمل قرمز که هردو اشارتی به تجمل و خرده بورژوازی دارند، مشخصا این اثر را در زمره آثار رکوکو قرار می‌دهد. نوری که از سوی پنجره که در سمت چپ قرار دارد به صحنه تابیده می‌شود و سایه روشن طبیعی را رقم می‌زند، مهم‌ترین ویژگی نوری این اثر است. ویژگی‌هایی که کم و بیش در تابلوی بوسه دزدیده شده نیز بکار رفته است، هرچند بوسه دزدیده شده تابلوی به شدت کامل‌تر و پخته‌تری بشمار می‌رود و نمایشی از بلوغ فراگونار در طی ۹ سال فاصله بین دو اثر است. رنگ پرده‌های ابریشمی، لباس به رنگ طلایی، استفاده از نوری که از یک سمت تابیده می‌شود و سایه روشن‌های واقع‌گرایانه، تیپولوژی و شباهت‌های ظاهری در چهره‌های هر ۴ شخصیت از مهم‌ترین ویژگی‌های مشابه در بین هر دو اثر است. در کنار این تشابهات، بوسه دزدیده شده در ابعادی تقریبا دو برابر قفل کشیده شده است و در حالیکه قفل یک کشش عاطفی و در هم تنیدگی عاشقانه و اروتیک دوطرفه دارد، در تابلوی بوسه دزدیده شده، با یک بوسه پنهانی و سریع از عاشق بر گونه‌های معشوق طرف هستیم.
در بوسه دزدیده شده، زنی جوان، شب‌نشینی اشرافی را برای یک دیدار دزدکی و پنهانی ترک کرده است. تمام عناصر موجود در اثر به شکلی کامل تصویری از یک محیط اشرافی دارد، رنگ‌های لباس، جنس ابریشم لباس‌ها و پرده‌ها، فرش مجللیی که در زیر پای عاشق و معشوق افتاده است و ویژگی‌های بورژوازی که از لای دربی که باز مانده دیده می‌شود. زنان متمول و جوانی که در فضایی با کنگره‌ها و ستون‌های تزیینی به شکل یونان باستان نشسته‌اند همگی یک میهمانی اشرافی را نشان می‌دهد.
بوسه دزدیده شده، نمایشی از عشق‌های آتشین، شهوت‌های پنهان، سرکشی‌های اروتیک و فضاهای داغ و پر عاطفه‌ای است که از موضوعات به شدت مورد علاقه جامعه اشرافی روز فرانسه بوده است. در کنار آن نکته جالب توجه، رنگ یافتن بیشتر جزییات در بوسه دزدیده شده است. در حالیکه عناصر فضا در تابلوی قفل به شکلی محو در پس‌زمینه، گنگ می‌شوند، در بوسه دزدیده شده این عناصر به شدت مهم هستند و فضا را شکل می‌دهند و نقش پر رنگی در ترکیبات اثر ایفا می‌کنند، صندلی‌ها، درب‌های چوبی مزین، میز چوبی کوچکی که شال معشوق بر روی آن رها شده فضاسازی عمده اثر را می‌سازند. ترکیبات مورب و عمودی که خطوط عمده اثر را می‌سازند، دو محور اصلی برای اثر رقم زده‌اند، ستون عمدی انتهای صحنه، خطوط عمودی درب‌ها، در کنار فیگور خم و کروی کرکترهای انسانی و پرده‌های آویخته، خطوط پیچ و خم لباس‌ها که خطوط مورب اثر را می‌سازند تا ترکیب‌بندی دوگانه اثر شکل بگیرد.
نکته مهم دیگر بلوغ نقاش در استفاده از رنگ‌هاست. رنگ‌های بوسه به شدت رنگ‌های پر طراوت و پویاتری نسبت به قفل هستند و از جلای بیشتری بهره می‌برند. علاوه بر آن فراگونار پالت رنگی خود را نیز وسعت داده است، تم قهوه‌ای به واسطه میز عسلی و قالی وارد اثر شده است و مهم‌تر از آن، رنگ سبز که از رنگ‌های مهم در آثار دوره رکوکو هستند، در این اثر به یکی از اصلی‌ترین رنگ‌های پالت این تابلو تبدیل شده‌اند تا مشخص شود، نقاش از فضای گنگ و مه‌آلود و تیره قفل به فضای روشن، سرزنده و پر تحرک بوسه دزدیده شده رسیده است.
فراگونار که در تابلوهایش نشان داده به مضامین عاطفی و عاشقانه و پر حرارت جنسی در میان داستان‌های عاشقانه در هم تنیده در جامعه بورژوازی روز فرانسه علاقه دارد، بی‌شک رکوکو را برای این آثار می‌بایست برگزید، چرا که ویژگی‌ای مشخص رکوکو در این آثارشاهد هستند، رکوکویی که در گذار سال‌ها در ذهن فراگونار رنگ می‌پذیرد و و به پختگی درخشانی می‌رسد که باعث می‌شود هرچه بیشتر و راحت‌تر بتوان رکوکوی اشرافی، بورژوازی و پر تزیینات و ریزه کاری‌ها را در آثار فراگونار مشاهده کرد.