سزار آگوست ژان گیلام هوبرت فرانک، نام طولانی و اصلی سزار فرانک، آهنگساز، تنظیم کننده و پیانیست بزرگ بلژیکی است که در سال ۱۸۲۲ متولد شد. فرانک اما چنان که باید و شاید در قامت آنچه که شایسته‌اش بود، هرگز مورد توجه قرار نگرفت و شاید اگر برخی از آثار او مانند سمفونی‌اش در دی میتور و سونات پیانو و ویولنش در می مینور نبود، او هرگز به شهرت قابلی دست پیدا نمی‌کرد، این در حالیست که او به عنوان یک بداهه نواز چیره دست، نوازنده و آهنگساز قابلی بشمار می‌رود و در بازسازی موسیقی مجلسی و گسترش و توسعه فرم چرخه‌ای تلاش مثمر به ثمری داشته است. همانطور که گفته شد، یکی از درخشان‌ترین آثار او، و یکی از بهترین سونات‌های پیانو و ویولن، سونات او در می میتور است. این اثر آمیزه‌ای از موسیقی‌های فولک و فرم سنتی سونات است که در قالب مورد علاقه فرانک یعنی فرم چرخه‌ای نوشته شده است و از زبان هارمونیک بی نظیری بهره می‌برد. این سونات در واقع هدیه از فرانک برای مراسم عروسی یکی از دوستانش بوده که در ۶۳ سالگی او نوشته شد.
فرانک این سونات را در ۴ موومان نوشته است . ۴ موومان که همگی از یک تم مشخص و واحد بهره می‌برند و در آنها قطعه در یک چرخه مشخص که تم با تغییراتی از موومانی به موومان بعدی منتقل می‌شود و در یک حرکت از آهسته به سریع نوشته شده است. موومان اول این قطعه کمی کمتر از ۶ دقیقه طول دارد و در آلگرتو مدراتو نوشته شده که با ضربه‌های آرام و منقطع بر روی کلاویه‌های پیانو آغاز می‌شود که با یک مقدمه کوتاه، با همراهی ویولن، در سرعتی بسیار آرام و در قالب یک قطعه بسیار فاخر ادامه پیدا می‌کند. این تم، فرم اصلی کل قطعه است، سولو نوازی‌ها در موومان بخش قابل توجهی هستند، که متناسب با پیشبرد قطعه سرعتشان افزایش پیدا می‌کند. این افزایش سرعت، به سرعت نسبتا قابل توجه مقدمه سولوی پیانو در موومان دوم در آلگرو متصل می‌شود، جایی که نت‌ها مدام یادآور کرشندو هستند. قطعه هارمونی بسیار سخت و باریکی دارد، ضد ضرب نوازی‌ها مرز باریکی است که فرانک بر روی ان حرکت می‌کند، سرعت قطعه به آرامی کاهش پیدا می‌کند. نکته جالب توجه این است که در هنگام شنیدن این موومان آنچنان که باید و شاید، بنظر هارمونی در میان سازها دیده نمی‌شود، در حالیکه تناقض و تناسب در دل یک هارمونی ذاتی در این اثر شکل گرفته است. این کاهش سرعت قطعه تا لحظات پایانی که کاملا قطعه از نفس میفتد و ویولن و پیانو به شکل یک گفتگوی آرام و فاخر جلو می‌روند ادامه پیدا می‌کند، یک گفتگوی پینگ پونگی که در لحظات پایانی قطعه با ضربات محکم نت‌های پیانو سرعت مجددا افزایش می‌یابد و در یک بازیگوشی سریع و شاد و با حس و حالی شاد و کودکانه موومان ادامه پیدا می‌کند، در حوالی دقیقه ۶ام مجددا چرخه سرعت تکرار می‌شود و کندی سرعت قطعه تا میانه ابتدایی دقیقه هشتم پیش می‌رود و نهایتا باز در همان فضای شاد و پرسرعت به پایان می‌رسد. موومان سوم این اثر اما تجلی ذات فرانک به عنوان یک بداهه نواز است. فرم و بیان فرانک در این موومان بسیار آزاد و رهاست، ساختار سفت و سختی بر موممان حاکم نیست. این موومان ۶ دقیقه‌ای هم مانند موومان‌های قبلی و در همان تم و فضا آغاز می‌شود. ورود پر رنگ ویولن در ابتدای قطعه در محدوده بسیار زیر، یکی از نقاط عطف این موومان است که با همراهی فاخر پیانو پی گرفته می‌شود. این موومان بسیار فضای سیالی دارد و فضاسازی عمقی این موومان، فضایی مانند پرواز در میان ابرها، یک شادی ذاتی و خاص را تصویر می‌کند که از جنس یک فضای راضی کننده و رهاست، مانند لحظات آرام پس از تحقق یک رویا یا آرزو! موومان آخر این قطعه نیز که ۶ دقیقه طول دارد، در فرم یک روندو ی شاد و درخشان نوشته شده است، تم‌های قبلی، فضایی دلنشین‌تر و شادمان‌تر گرفته‌اند، فرم فاخر سونات، به محیطی شادتر وارد شده است و هارمونی درخشانی میان ملودی پیانو و ویولن دیده می‌شود که در یک همنوازی دلنشین، فضایی شاد و آرام مانند یک رقص مجلسی و بازیگوشانه بر ساحل در حال غروب دارد و یک پایان‌بندی باشکوه، ساده و البته رضایت‌بخش برای یکی از زیباترین و هارمونیک‌ترین سونات‌های ویولن و پیانو است، سوناتی که نمی‌توان آن را شنید و شادی و رضایت را احساس نکرد.