این قطعه اشاره داره به خرافه ای که تو قرون وسطا بین مردم فرانسه رایج شده بود. طبق افسانه‌ها «مرگ» هر سال تو نیمه شبِ هالووین حاضر می‌شه ، بعد با ویلنی که همراهشه قطعه‌ای رو اجرا می‌کنه (در رقص مردگان این قطعه با ویلن سولو نواخته می‌شه) و مرده ها رو از قبر بیدار میکنه تا براش برقصن. اسکلت مرده ها تا طلوع خورشید با قطعهٔ «مرگ» می‌رقصن و بعد به قبر هاشون بر میگردن تا سال بعد باز «مرگ» بیاد سراغشون.

صدای ساز چنگی که اول این کار شنیده میشه ، ۱۲ بار نت رِ رو مینوازه که اشاره به ساعت ۱۲ شب داره.
از ساز زیلوفون هم طوری استفاده شده که تداعی کننده به هم خوردن استخوون‌های مرده‌ها ست.