بخشِ رومانزا از سمفونیِ شماره‌ی 85- اثر یوزِف هایدِن- اجرای Cappella Istropolitana از اسلواکی با رهبریِ آقای بِری وُردزورث از انگلستان- سالِ 1990 چون این اثر موردِ علاقه‌ی ماری آنتوانت، آخرین ملکه‌ی پیش از انقلابِ کبیرِ فرانسه بود، به اسمِ سمفونی ملکه مشهور شده.

فوگ در دو مینور (BWV 871) از مجموعه‌ی 48 پرلود و فوگ- نوشته‌ی باخِ و اجرای آقای هِلموت والچا، آهنگساز و نوازنده‌ی نابینای ارگ و هارپسیکورد که تخصص‌اش ساخته‌های دوران باروک بود و به خاطر ضبطِ کلیه‌ی آثار کیبوردیکِ یوهان سباستین باخ شناخته شده.

قطره‌ی اشک- یک پرلوودِ رمانتیک برای گیتار، ساخته‌ی فرانسیسکو تارِگا، آهنگساز و گیتاریستِ اسپانیایی که لقبِ پدرِ گیتار کلاسیک رو کنار اسم‌اش داره. اجرای جولیان بِریم، گیتاریستِ چیره دست انگلیسی- سال 1991