کنسرتو ویولن شماره ۱ در سُل مینور، اُپوس ۲۶، از آهنگساز آلمانیِ دوره ی رمانتیک، ماکس بروخ-ماکس بعد از جنگ جهانی اول، به شدت از نظر مالی تحت فشار بود و نمیتونست حقِ نشرِ کارهاش رو بپردازه. اون نسخه ی امضا شده اش رو برای دو خواهر پیانیست آمریکایی (روز و اوتیلی سوترو) فرستاد تا اون رو توی ایالات متحده بفروشن و پولش رو براش ارسال کنن.اما بروخ پس از ارسال فوت کرد و هرگز پولی به دستش نرسید.اون دو خواهر اثرش رو نگه داشتند اما به خانواده ی بروخ عنوان کردن که فروختن و مبلغی رو براشون ارسال کردند.اونها در نهایت بعد از 30 سال این پارتیتورها رو به مری فلاگلر کری فروختن و در حال حاضر این مجموعه ی در کتابخانه و موزه مورگان در نیویورک نگهداری می‌شه. با اجرای ارکستر فیلارمونیک برلین، رهبری هِربِرت فون کارایان و نوازندگیِ بی نظیرِ آنه سوفی موتر-سال 1981

کُنسِرتو اُبوا در سی بمل ماژور(Wq 164)، اثرِ کارل فیلیپ امانوئل باخ، فرزند یوهان سباستیان باخ و یکی از بهترین نوازندگان کلاویه در اروپای اون دوران- به کارل لقبِ باخِ برلینی رو داده بودن و یکی از مهم‌ترین آهنگسازان و موسیقی‌دان های بین دوره باروک و کلاسیکِ وین محسوب می‌شه.اِمانوئل باخ در زمانِ خودِش، از پدرش مشهورتر بود! با اُبوآی آقای استِفان چیلی و رهبریِ آقای کریستوفر هاگ‌وود-سال 1994