آندریا باور نوازنده و آهنگساز توانمند معاصر آلمانی است. باور در دنیای موسیقی به خاطر تبحر در نوازندگی ویولون سل بسیار معروف است. در آثار باور گوشه‌‌ایی از فرهنگ موسیقی‌های شرقی ایرانی و همچنین رگه‌هایی از آثار رمانتیک به چشم می‌خورد. باور که عضو ارکستر سمفونیک برلین نیز هست در بسیاری از آثارش، پایه و اساس موسیقیش را بر مبنای ویولنسل می‌نویسد. باور که آثارش در زمره آثار بی‌کلام قرار دارد از آهنگسازان نامی سبک نیو ایج به شمار می‌رود. باور اما با پخش قطعات آلبوم cello songs for silence در فیلم درباره الی اصغر فرهادی شهرت بین‌المللی کسب کرد. موسیقی تیتراژ پایانی این فیلم song for eli نام دارد که یکی از ساخته‌های موفق باور نیز حساب می‌شود. این قطعه بیش از هر چیزی بر نوای سحرانگیز ویولون خود باور متکی است که شنونده را مجذوب می‌کند. باور با تکیه بر ویولون سل خود فضاسازی شگفت‌انگیزی به این قطعه داده است. کافی است شنونده لحظاتی را با اثر همراه شود تا سریعاً در فضای گسترده و شامل این قطعه خود را بیابد. علاوه بر آرامش غیرقابل تصوری که در این اثر وجود دارد، در فضاسازی این قطعه باور فضای بی‌انتهایی را به مخاطب خود القا می‌کند. شاید دور از ذهن نباشد که بگوییم این قطعه تصویری از نسیم های آرامی است که در غروب خورشید در ساحل اقیانوس بیکران می وزد. این آرامش و بی کرانگی شنونده را در فضاسازی ساده اما گیرای اثر اسیر می‌کند و تا پایان قطعه به شنونده اجازه فرار از فراز و فرودهای نوت‌ها را نمی‌دهد. در این اثر نیز رگه‌هایی از موسیقی شرقی و نوای کمانچه به گوش می‌رسد. گفته می‌شود باور این اثر را با الهام از یکی از اشعار مولانا ساخته است. این موسیقی در سبک نیو ایج نوشته شده است. این اثر که نسبت و تأثیرپذیری از سبک امبینت نیز در آن مشهود است فضای بسیار طبیعت گرایانه دارد که سرشار از احساسات آرام و مثبت است. یکی از مواردی که به آرامش بخش بودن اثیری و بی‌کرانه این اثر کمک کرده است استفاده از نت‌های کشیده و تکرارشونده بم است و ملودی آن از واریاسیون‌ها یک الگوی مشخص به وجود آمده. هر چند این تکرار ملال‌آور و کسل‌کننده نیست و هر آن تصویر شگفت‌انگیز مانند نگریستن به پدیده‌های طبیعت در یک محدوده مشخص دارد. این اثر که محصول سال ۲۰۱۴ میلادی است با نوت های کوبه ای که حاصل از نواختن ویولن سل با انگشتان است شروع می‌شود. این نوع نت‌های کوبه‌ای به عنوان پس زمینه در تمام طول موسیقی قرار دارد و بستری برای جاری شدن نت‌های نرم و سیال حاصل از کشیده شدن آرشه است. مسئولیت اصلی بار موسیقی اثر بر روی ویولن سلی است که خود باور می‌نوازد و سازهای دیگر صرفاً همراهانی برای پر کردن فضاهای میان نتها هستند. این اثر علیرغم اینکه در نیمه اول خود به نقطه عطف می‌رسد اما در تمام طول اثر با توجه به هدف آهنگساز در اوج قرار دارد و تکان‌دهنده نیست بلکه باز هم فضای آرام و دلنشین دارد. هارمونی کار بسیار ساده مشخص است و این سادگی باعث شده تا پیام‌های موسیقی در کشاکش تکنیک‌های زبان موزیک اسیر نشود. Song for eli شاهکاری آرام و موقر از باور است که به نوعی نمایش تبحر نوازنده در آهنگسازی یا تبحر آهنگ سازش در نوازندگی است.