جدا از اینکه دنیای موسیقی خود سراسر آکنده از جنون است بسیاری از آثار نیز هستند که این جنون را به سر حد اعلای خود میرساند. این جنون را نه فقط در اجرا و در بخش شنیداری و حسی بلکه در بخش تکنیکی و ساختاری اثر نیز میتوان به راحتی مشاهده کرد. اثری را در نظر بگیرید که فقط از دو نت تشکیل شده است و در کمال تعجب این قطعه بیش از ۹ دقیقه درازا دارد به شکلی که هرگز شنونده در نخواهد یافت با همچنین نتنویسی سادهای طرف باشد. در واقع قطعه آنقدر پیچیده و سراسر فرود و فراز و هیجان نمایی و احساسات پویا و اکتیو و دیجیتالی است که قابل باور نیست تنها و تنها در دو نت تمام این اتفاقها شکل گرفته باشد این قطعه که به فیلم شاهکاری از کریستوفر نولان به نام شوالیه تاریکی اختصاص دارد در سال ۲۰۰۹ منتشر شد. قطعه مورد بحث ما، قطعه اختصاصی جوکر است حال شاید کمی درک این میزان از جنون در این قطعه سادهتر به نظر برسد. زیمر قطعه why so serious را با کمک سازهای ویولن الکتریک ویولون و گیتار و ابزارهای استرینگ اجرا کرده است، این قطعه ۹ دقیقهای که اولین ترک از این آلبوم نیز هست یکی از خشنترین قطعات موسیقی فیلم به شمار میرود. زیمر در این قطعه شنونده خود را کاملا با پیچیدگیهای ذهنی و جنون شخصیت جوکر همراه و آشنا میکند، گویی به وسیله موسیقی روح جوکر در جسم شنونده دمیده میشود این قطعه از تاریکترین و عمیقترین زوایای ذهنی و روانی جوکر نشأت میگیرد و از همین رو چنین پیچیده، خشن، دیوانه و افسار گسیخته است. این قطعه آنچنان افسار گسیخته است که حالات دیوانگی و آغشته به خشونت و شرایط و اختلالات روانی و روحی جوکر را به خوبی ترسیم میکند. زیمر برای اجرای اثر شگفتانگیز از ضرباهنگ چهار چهارم استفاده میکند. ۴/۴ ضربی منقطع و کوبشی دارد و بسیار برای همچنین قطعه خشنی علیرغم سادگی مناسب به نظر میآید. قطعه که ملودیای کاملاً مدرن و دیجیتال دارد با صدای پس زمینه شبیه به noise آغاز میشود و این صدا بیش از ۷۰ ثانیه به گوش میرسد و تدریجاً اوج میگیرد و آرام نوای ویولون الکترونیک به شکل کاملا در هم پیچیده به آغاز ِ قطعه اضافه و با چند کوبش این قطعه الکترونیک آغاز میشود. استفاده مکرر از افکتها و صداهای دیجیتالی شده مناسبترین روش برای خلق همچنین قطعه پیچیده و تاریکی بوده است، کوبه های مداوم، صداهای تکراری با بالا و پایینهای زیاد و تنوع فوقالعاده این قطعه سوار بر دو نت منجر به خلق شاهکاری دیوانهوار از هانس زیمر گشته است که هرگز قابل وصف در کلمات نیست.