جان بری آهنگساز بزرگ بریتانیایی است که عمده شهرتش را مرهون ساخت قطعات فیلم‌های جیمز باند است و در سال ۲۰۱۱ و در سن ۷۷ سالگی از جهان رفت در بیش از ۵۰ سال سابقه هنری خود توانسته بود برنده ۵ جایزه اسکار و بسیاری از جوایز معتبر دیگر شود. یک جایزه اسکار و یک گرمی را برای آهنگسازی موسیقی متن فیلم dance with wolves شاهکار حماسی وسترن در سال ۱۹۹۰ برده است.

سینما یعنی تخیل؛ سینما یعنی نوازش تخیل؛ سینما یعنی سرگرمی؛ سینما یعنی تماشای خطر و ریسک بدون آنکه آسیبی متوجه تماشاچی باشد؛ سینما یعنی انگیزه‌ی اندیشیدن؛ سینما یعنی ایستادن و دوباره اندیشیدن درباره‌ی موضوعاتی که غالباً سریع از کنارشان می‌گذریم؛ و شاید سینما یعنی زندگی در دنیاهای موازی. به این لیست می‌توان تعابیری دیگری نیز افزود اما عجیب آن است که فیلم «داستان عامهپسند» (Pulp Fiction) سرآمد هر یک از این جنبه‌هاست.

فسیر دنیای قشنگ نو رمان سرشناس آلدوس هاکسلی را می‌توان از نام طعنه‌آمیز آن آغاز کرد. آلدوس هاکسلی با انتخاب این نام از دنیایی صحبت می‌کند که امروزیست. اما هیچ زیبایی یا وجاهتی ندارد. هاکسلی در این کتاب بت‌های دنیای جدید را معرفی می‌کند. بت‌هایی که عقب ماندگی گذشته را در امروز و به شکلی جدید برای انسان‌ها تکرار می‌کنند.

امپرسیونیسم‌ها که با تاکید بر نور و رنگ و تضادهای رنگی و تاچ‌های سریع و بی‌نظمی به شهرت جهانی رسیده بودند در قرن بیستم سریع جای خود را به نوادگان محبوب و توانمندشان پست امپرسیونیست‌ها دادند موفقیت پست امپرسیونیسم‌ها بسیار چشمگیر و فراگیر بوده است و نقاشان معروفی مانند پل سزان، پل گوگن، تولوز لوترک و ون گوگ به سرعت به شهرت جهانی رسید و به تبع آن آثارشان همانند پستچی تنها و آسمان پرستاره بر سر زبان‌ها افتاد.