سال‌های ابتدایی قرن بیستم در آمریکا با محبوبیت شگفت‌انگیز گونه‌ای از موسیقی همراه بود که از ترانه‌های بردگان سیاه پوست آفریقایی تبار نشأت گرفته بود. موسیقی رگ “Rag” یا رگ تایم که مانند بسیاری دیگر از آثار آفریقایی تباران بر ضرب و سرعت و مکث‌ها بنا شده است، خود نوعی از جاز ابتدایی به شمار می‌رفت که بیشتر بر پایه ساز پیانو بود. محبوبیت رگ تایم بعد از گذشت دو دهه از قرن بیستم آرام آرام رو به افول رفت. در آغاز قرن بیستم بود که اسکات جاپلین، ترانه‌سرا، آهنگساز و پیانیست آفریقایی تبار و سیاهپوست آمریکا به رونق رگ تایم کمک فراوانی کرد و سبب محبوبیت بیش از پیش این سبک در سال‌های پیش رو شد، جاپلین که او را با نام شاه رگ می‌شناسند در سال ۱۹۱۷ در گذشت، مرگ او با سال‌های افول رگ همراه شد تا بسیاری اسکات را عنصر محبوبیت رگ تایم بدانند.
موسیقی روان، فعال و پر از جنب و جوش و حرکت جاپلین به سرعت جای خود را در بین عوام پیدا کرد، سرعت و رقص عناصر همراه جاپلین در آثارش بودند، رگ برگ افرا از مهم‌ترین آثار جاپلین را می‌توان مشت نمونه خروار آثار او نام نهاد. اما اثر دیگر اسکات جاپلین که با شهرت بزرگی برای او و موفقیت رگ تایم در عامه همراه شد، قطعه The Entertainer ( Rag) بود که ۱۱۸ سال پیش، یعنی دومین سال شکوه رگ تایم در سال ۱۹۰۲ در فرم یک رگ دو حرکتی رقصی منتشر شد این قطعه سولوی پیانو که کمی کمتر از ۴ دقیقه طول دارد در جایگاه دهمین اثر فهرست ترانه‌های قرن جای دارد و از موفق‌ترین آثار کلاسیک رگ است؛ اثری که بخشی از شهرتش را مدیون کامیون‌های بستنی و البته فیلم The Sting ماروین هملیش است.
قطعه The Entertainer ( Rag) با یک اینترو ساده و آرام از نواخت چند نت ساده، سریعا به تمپوی مورد نظر جاپلین می‌رسد و فضایی بسیار شاد و پر انرژی دارد، که دائما در اتمسفری از آرامش و شادی در حرکت است. تغییر درخشان تم در میانه قطعه، سرعت بالا، فرم رقصی و بازی ضرباهنگ‌های سر ریتم نت‌ها این قطعه را به یک ملودی پیچیده و جذاب تبدیل کرده است. این قطعه در C Major نوشته شده است که در بخش‌های مختلف این قطعه مدام تغییر می‌کند. تبدیل کلید به F Major در بخش سوم قطعه یکی از تغییرات محسوس کلید در این اثر است.
علیرغم همه تنوع‌ها خصوصا در تم که از ساختار به نوعی ۷ بخشی بهره می‌برد، تمپوی اثر در طول قطعه حفظ می‌شود. تمپوی مدراتو این اثر، باعث می‌شود تا این اثر در فضایی میانه و متعادل از نظر ریتم قرار بگیرد، در مرزی بین تمپوهای آهسته و سریع که سبب شده تا این قطعه برای یک رقص فولکوریک هیجان‌انگیز و مجلسی بسیار مناسب باشد، هرچند این قطعه را می‌توان در تمپوهای بالاتر نیز نواخت؛ کما اینکه نوازندگان بسیاری از مدراتو تا پرستو این قطعه را تنظیم کرده‌اند.
این قطعه فرم ساختاری : اینترو، ۱۱، ۲۲، ۱، ۳۳، اینترو دوم، ۴۴ دارد که در کنار ملودی نسبتا پیچیده این اثر در تم‌های متنوع و فرم‌های تکرارپذیر و در عین حال پر تنوع، در میزان ساده ۲:۴ نوشته است که یک میزان ساده دو ضربی است و به فرم رقصی در کنار ملودی پیچیده، سبب ایجاد تعادلی شگفت‌انگیز در اثر می‌شود، تعادلی که از لحظه آغاز قطعه تا پایان احساس می‌شود و از نقاط قوت این اثر است. اثری که روزگاری که بنظر رگ تایم فراموش شده بود، با انتشار و تنظیم مجددش در فیلم The Sting نشان داد شکوه قطعه جاپلین قرار نیست در میان زمان و مدهای موسیقیایی فراموش شود، چرا که چه بخواهیم یا نه، سرگرم ساز یک شاهکار رگ تایم است. قطعه‌ای نیمه فولکلور و پر انرژی از دل سیاهان رنج دیده!